უ
ქართული[რედაქტირება]
უ[რედაქტირება]
 | ||||||||
| ||||||||
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ასო[რედაქტირება]
- მეოცე ასო ქართულ ანბანში (ოცდამესამე ძველ ქართულ ანბანში); მისი სახელია უნ-ი.
- ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ოთხასს (400)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 1376, თბილისი, 1960 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „უ“- „უ“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 151.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, გვ. 93, თბ., 1986 წელი.