სამთავრო
ქართული[რედაქტირება]
სამთავრო[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
მიღებულია სახელის ფუძის მაწარმოებელი თავსართის „სა-“, არსებით სახელ „მთავარი“-ის შეკვეცილი ფუძისა (-მთავრ-) და ბოლოსართის „-ო“ შეერთებით
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [sɑmtʰɑvrɔ]
- აუდიო მაგალითი: სამთავრო ?
- დამარცვლა: სამ·თავ·რო, მრ. რ. სამ·თავ·რო·ე·ბი, სამ·თავ·რო·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ სამთავრო, სამთავრო-ს(ი), მრავლობითი: სამთავრო-ებ-ი, სამთავრო-ნ-ი |
- მონარქიული სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნი, რომლის სათავეში დგას მთავარი. საქართველოში ეწოდებოდა მთავრის საგამგებლო ტერიტორიას.
- გერმანიაში ე. წ. ტერიტორიული სამთავროები არსებობდნენ გერმანიის იმპერიის შექმნამდე (1871) ქსე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ვისიმე ან რისამე სამფლობელო, სამყოფელი, საბატონო, სამკვიდრებელი.
- არჩვებ-ჯიხვების მაღალ სამთავროს, წმინდა მამებსა გამოუქვაბავთ კლდეში სახლები აკაკი წერეთელი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: საბატონო
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
რეგიონი
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 704-705, თბილისი, 1960 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „სამთავრო“- „სამთავრო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 439
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 39.
- შოშიაშვილი ნ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, გვ. 10, თბ., 1985 წელი.