თამადა
ქართული[რედაქტირება]
თამადა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
სიტყვა პირველად გამოჩნდა დავით ჩუბინიშვილის ქართულ-რუსულ ლექსიკონში 1887 წელს.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɑmɑdɑ]
- აუდიო მაგალითი: თამადა ?
- დამარცვლა: თა·მა·და, მრ. რ. თა·მა·დე·ბი, თა·მა·და·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თამადა, თამად-ის(ა), მრავლობითი: თამად-ებ-ი, თამადა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- სუფრის (ქეიფის, ნადიმის...) ხელმძღვანელი. ამ თანამდებობაზე დარდიმანდობითა და პატიოსნებით ცნობილი ადამიანი ირჩევა.
- თამადამ დალოცა ისინი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ტოლუმბაში
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ ანდაზები: მერიქიფეს თავი თამადა ეგონა
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 297, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თამადა“- „თამადა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 286
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 195.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 180-183