თავხედი
ქართული[რედაქტირება]
თავხედი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɑvxɛdi]
- აუდიო მაგალითი: თავხედი ?
- დამარცვლა: თავ·ხე·დი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ზედსართავი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თავხედ-ი, თავხედ-ის(ა), მრავლობითი: თავხედ-ებ-ი, თავხედ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ურცხვად თამამი, ზედმეტად კადნიერი.
- თავხედი ახალგაზრდა
- „როგორც ბორდელის დიასახლისმა, თანაც, საეჭვო რეპუტაციის მქონე ბორდელისა, თავხედი, უზნეო, აყალმაყალის მოყვარული კლიენტურით გამწარებული, პერსონალზე“
- ➤ სინონიმები: მოურიდებელი, უტიფარი, ლირფი, უგბილი, კადნიერი, გათამამებული, ლიზღი, თავაგდებული, თავაშვებული, თავგაასული, კადრება
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: გათავხედდა, თავხედდება, თახედობს, თავხედობა, თავხედური
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 288, თბილისი, 1955 წელი.- „თავხედი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 286
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 311
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 194.