conciliate

ინგლისური

conciliate

მნიშვნელობა

1. (ზმნა) მოელაპარაკა, შემოირიგა, შემოითანხმა
   ◆ to conciliate an angry competitor.
2. (ზმნა) დაელაპარაკა ისე, რომ უნდობლობა ან გაუგებრობა გააქარწყლა
   ◆ Efforts to conciliate in the dispute proved fruitless.

წარმოთქმა:

IPA: //kənˈsɪliˌeɪt/

დამარცვლა:

kuhn-sil-ee-eyt

ეტიმოლოგია:

1540–50; ლათ. conciliātus, conciliāre, concilium
concil + -ate

სინონიმები:

appease • assuage • gentle • gruntle • lenify • placate • win over

წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:

conciliable • conciliatingly • conciliation • nonconciliating • proconciliation

შეადარეთ:

concil • reconcile

წყაროები და რესურსები:

Word Origin & History