ხალიჩა
ქართული[რედაქტირება]
ხალიჩა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
სპარსულიდან ყალიჩე.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xɑlit͡ʃʰɑ]
- აუდიო მაგალითი: ხალიჩა ?
- დამარცვლა: ხა·ლი·ჩა, მრ. რ. ხა·ლი·ჩე·ბი, ხა·ლი·ჩა·ნი
- პარონიმები: ხალიფა
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ხალიჩა, ხალიჩ-ის(ა), მრავლობითი: ხალიჩ-ებ-ი, ხალიჩა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- მომცრო ხალი (მნიშვნ. 2).
- 1926: გრიგოლ რობაქიძე, „გველის პერანგი“
- „ ოთახი სადათაა მორთული. კედელზე ხალიჩა. იატაკზე ხალიჩა. ტახტზე ხალიჩა. ფლასები და შალები. კუთხეში — საწერი მაგიდა.
- ➤ სინონიმები: ხალი, საფენი, ნოხი, ორხოვა, ფარდაგი, ხალიჩა-ფუჩი, ჯეჯიმი, ზინდარი, ორხო, სნატი, ნატი, სუზანი, ქუნთა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1324, თბილისი, 1964 წელი.- „ხალიჩა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 614
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 539.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 631