ძაღლი

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული[რედაქტირება]

ძაღლი[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია[რედაქტირება]

წაკითხვა[რედაქტირება]

მნიშვნელობა[რედაქტირება]

არსებითი სახელი[რედაქტირება]
  1. ძუძუმწოვარი: მგლის მოდგმის გაშინაურებული ცხოველი; იყენებენ ნადირობისას, ქონების დასაცავად (უკიდურეს ჩრდილოეთში შესაბმელადაც).
    ➤ სინონიმები: ეზოს ძაღლი, მეძებარი, მწევარი, ნაგაზი, ქოფაკი, ბოღვერა, ბოთვერა, თართი, მედუმლე, მურა, გოშია
  2. სალანძღავი გადატანითი: ბრაზიანი და დაუზოგავი ადამიანი.
  3. ძველი ასტრონომია: სირიუსი, უბრწყინვალესი ვარსკვლავი.
  4. იხმარება რთული ფუძის მეორე შემადგენელ ნაწილად ზოგიერთ სალანძღავ სიტყვაში.
    რჯულძაღლი. მამაძაღლი

წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]

➤ წარმოებული სიტყვები: ძაღლთაპირი, ძაღლთოდენა, ძაღლთუმრავლესი, ძაღლის-ბირკა, ძაღლის-ენა, ძაღლისკბილა, ძაღლის შვილი, ძაღლკატურად, ძაღლმაყვალა, ძაღლნიორა, ძაღლუმადური, ძაღლური, ძაღლყურძენა, აღლობა, ძაღლუმადურობა, ძაღლური
➤ შესიტყვებები: ძაღლადაც არ ჩააგდებს, ძაღლის ბედი აქვს, ძაღლი არ გაიგდება გარეთ, ძაღლის გუნებაზეა, ძაღლის ლეკვი, ძაღლი პატრონს ვეღარა ცნობს, ძაღლის ყბას გამოიბამს
➤ ანდაზები: ძაღლი შინ არ ვარგოდა და სანადიროდ გარბოდაო

თარგმანები[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]

  • ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 510.
  • სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 351-352.