ფინური
ქართული[რედაქტირება]
ფინური[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [pʰinuri]
- აუდიო მაგალითი: ფინური ?
- დამარცვლა: ფი·ნუ·რი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
ზედსართავი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ფინურ-ი, ფინურ-ის(ა), მრავლობითი: ფინურ-ებ-ი, ფინურ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ფინეთის ან ფინელების კუთვნილი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ფინური ენის კუთვნილი, ფინურ ენაზე ნათქვამი, დაწერილი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ფინეთიდან მომდინარე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 114, თბილისი, 1962 წელი.- „ფინური“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 493
