მოხეტიალე
ქართული[რედაქტირება]
მოხეტიალე[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɔxɛtʼiɑlɛ]
- აუდიო მაგალითი: მოხეტიალე ?
- დამარცვლა: მო·ხე·ტი·ა·ლე, მრ. რ. მო·ხე·ტი·ა·ლე·ე·ბი, მო·ხე·ტი·ა·ლე·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ მოხეტიალე, მოხეტიალ-ის(ა), მრავლობითი: მოხეტიალე-ებ-ი, მოხეტიალე-ნ-ი |
- ვინც, რაც ხეტიალობს, დახეტიალებს.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 1100, თბილისი, 1958 წელი.- „მოხეტიალე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 385
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 409
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 293.
ბ