ზურგი

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული[რედაქტირება]

ზურგი[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია[რედაქტირება]

წაკითხვა[რედაქტირება]

მნიშვნელობა[რედაქტირება]

არსებითი სახელი[რედაქტირება]
  1. ადამიანის სხეულის უკანა მხარე კისრის ქვევით (წელამდე); ცხოველის სხეულის ზევითა მხარე კისრიდან მოყოლებული (გავამდე, ბოლომდე ...).
  2. გადატანით: ზევითა ამოზნექილი ნაწილი რაიმესი.
    ➤ სინონიმები: ზედაპირი, ყუა
  3. სკამის (სავარძლის...) ზევით ამართული ნაწილი, რომელსაც ზურგით ეყრდნობიან, — საზურგე.
  4. სპეციალური: მიწა-წყალი და ინფრასტრუქტურა ბრძოლის ხაზის, ფრონტის უკან.
  5. საზომი. გამოიყენებოდა თივის, სელის, ფეტვის, კანაფისა და ღვინის საზომად.

წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]

➤ წარმოებული სიტყვები: ზურგიანი, ზურგმიბრებული, ზურგამოზნექილი, ზურგგადაღლეტილი, ზურგგადაყვლეფილი, ზურგგამაგრებული, ზურგდაშავებული, ზურგმომაგრებული, ზურგშებრუნებული, ზურგშემოქცეული, ზურგშექცევითზურგშექცეული, ზურგჩანთა, ზურგწამხდარი
➤ შესიტყვებები: ერთი ზურგი, ზურგი ექავება, ზურგი მაგარი აქვს, ზურგს უმაგრებს , ზურგი უმაგრდება , ზურგს შეაქცევს, ზურგს უჩვენებს , ზურგს აუჭრელებს, ზურგს აუწვავს, ზურგს მისცემს, ზურგს ადრეკს, ზურგს უკან, ზურგზე ბოლს ადენს, ზურგში ლახვარს ჩასცემს, ზურგზე დასცემს, ზურგზე ჰკიდია, ზურგზე აჰკიდებს, ფეხებს ზურგზე ირტყამს, ზურგმა ჰავა აართვა, დედამიწის ზურგი, დედამიწის ზურგზე, \ურგის ქარი, ზურგის მისაყუდებელი, ზურგის ტვინი

თარგმანები[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]

  • ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 185.
  • ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 173