დო
ქართული[რედაქტირება]
დო¹[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [dɔ]
- აუდიო მაგალითი: დო ?
- დამარცვლა: დო, მრ. რ. დო·ე·ბი, დო·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ დო, დო-ს(ი), მრავლობითი: დო-ებ-ი, დო-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- შედღვებილი მაწვნისაგან კარაქის მოხდის შემდეგ დარჩენილი მომჟავო სითხე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ შესიტყვებები: დოს შეჭამანდი , დოს პერანგი
- ➤ ანდაზები: ფაფისგან შეშინებული დოს უბერავდაო • მიზეზ-მიზეზ დოს მარილი აკლიაო
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 1536, თბილისი, 2015 წელი.
- „დო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 260
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 136
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 222.
დო²[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
იტალიურიდან do.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [dɔ]
- აუდიო მაგალითი: დო ?
- დამარცვლა: დო, მრ. რ. დო·ე·ბი, დო·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ დო, დო-ს(ი), მრავლობითი: დო-ებ-ი, დო-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- მუსიკა: მუსიკალური გამის პირველი ბგერა, ამ ბგერის აღმნიშვნელი ნოტი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ შესიტყვებები: დოს შეჭამანდი , დოს პერანგი
- ➤ ანდაზები: ფაფისგან შეშინებული დოს უბერავდაო • მიზეზ-მიზეზ დოს მარილი აკლიაო
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 1536, თბილისი, 2015 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „დო“
- „დო“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 260
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 139.